کلاه قهوه ای
فکرام جا نمیشن... توی کلاهم میریزمشونکلاه قهوه ای
فکرام جا نمیشن... توی کلاهم میریزمشوندرباره من
یه موجود جا مونده از دهه ۷۰ میلادی که
وقتی دلش میگیره...کلاهش رو تا روی چشماش میکشه پایین... توی قلعه ی خودش قایم میشه!
ادامه...
پیوندها
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- موهای بافته شده...
- آل من ماست دای....
- ما ها همه نمیدونیم با خودمون چند چندیم
- بوفه ی بالا
- کلاف های ناتمام
- چیزی در میان درد ها میخنداندم
- پیاده یا همان خط یازده
- آنچه شما خواسته اید یا رویاهای دور و دراز !
- اتفاق افتاده ها (7)
- روزمرگی ها 1
- سامبادی آی یوز تو نو
- شام آخر ...
- اتفاق افتاده ها (6)
- و تو هیچ وقت مرا عاشق نبودی...
- فاصله ها
بایگانی
- اردیبهشت 1399 1
- خرداد 1394 1
- مهر 1393 1
- اردیبهشت 1393 1
- شهریور 1392 1
- خرداد 1392 1
- اردیبهشت 1392 2
- فروردین 1392 1
- بهمن 1391 1
- دی 1391 2
- آذر 1391 2
- آبان 1391 1
- مهر 1391 1
- شهریور 1391 1
- مرداد 1391 1
- تیر 1391 5
- خرداد 1391 5
- اردیبهشت 1391 1
- فروردین 1391 2
- اسفند 1390 2
- بهمن 1390 2
- دی 1390 3
- آبان 1390 1
- مهر 1390 3
- شهریور 1390 3
- فروردین 1390 2
- اسفند 1389 10
- بهمن 1389 11
- دی 1389 10
- آذر 1389 11
- آبان 1389 10
آمار : 32560 بازدید
Powered by Blogsky
۲۰+۱
یلدایی رو میشناختم که آروم ترین آدم روی زمین بود...
دوست خوبم بود و هست...
شوهرش رو دوست داشت و خوشبخت بودن...
شب یلدا.. دقیقا ساعت که ۱۲ میشه... حس میکنم...توقف ثانیه هارو...
انگار اتفاقی قراره بیوفته....
ولی میگذره و ...پاییز.... به آخر خط میرسه...
همه چیز آروم آروم...
میگذره....گمونم..همینه معجزه ی امشب....
شب یلدای همگیتون قشنگ و شاد...
سهند
سه‌شنبه 30 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 10:22 ق.ظ
سلام!
سر بزن و لینک بفرست!
ضرر که نداره!!!!!
این روزا عجیب دل نازک شدم..میام اینجا و میخونم و میشنوم...
و این موسیقی مرا می برد به قهقرای کودکی...
یلدای امسال متفاوت بود...هم کلاسی و من بودیم.با هم..
امیدوارم مال تو هم زیبا بوده باشه..
کاش سال دیگه یلدا ؛ بباره برف و آسمون قرمز بشه تو شب..
جایت خالی
می خواستیم بخندیم
جای لبخند
بر لب خالی بود..