به دانسته هایم نخند....
آنگاه که من مسیر بازگشت را در چشمان تو گم کردم...
امید را باور داشتم.... معجزه را خنده میدانستم...
باید قله را رفت... حتی اگر ندانی ....
من دستان تو را خواهم گرفت...